«Чарадзей беларускага слова». 90 гадоў з дня нараджэння Рыгора Барадуліна
Уладзімір Някляеў піша з нагоды юбілею народнага паэта.
— Дзень з'яўлення ў Божым свеце Рыгора Барадуліна.
90 гадоў.
Глухому не раскажаш, як пяе салоўка, сляпому не пакажаш, як узыходзіць над салаўіным спевам сонца. А духоўна глухому, духоўна сляпому ды яшчэ й бязмоўнаму не давядзеш, што Рыгор Барадулін — гэткі самы цуд, як салаўіны спеў і ўзыход сонца...
На ўзыходзе сонца мы стаялі на ўзлеску пад Каралішчавічымі і глядзелі на мураша, які бегаў па пні ўчора спілаванай сасны. Ён бег і бег кругамі па колцах дрэва, пашыраючы кругі ад стрыжня да абалоні, не падбіраючы нічога ні для сябе, ні для мурашніка — і немагчыма было вызначыць мэту гэтага бегу.
«Гады лічыць», — сказаў Барадулін.
Для яго было зусім натуральна, што мураш, бегаючы па колцах на пні спілаванага дрэва, лічыць гады, якія яно пражыло. Бо сапраўдны паэт — гэта цэласнае ўяўленне свету. Непадзельнае ў вялікім і малым, чалавечым і мурашовым — у жыцці і смерці.
«Смерці няма», — сказаў ён напрыканцы жыцця.
Калі на Бутаўскіх кладах у Вушачах хавалі ягоную маці, ён, тады яшчэ малады, адышоў ад магілы і стаў кідаць у неба сасновыя шышкі. Немагчыма было вызначыць мэту гэтага дзеяння — як бег мураша па крузе. Але на небе быў Бог. А ў зямлю хавалі маці.
Пасля ён напіша, што маці — суперніца смерці. І выдыхне вершы з выяўленнем такой любові да жанчыны, якая падаравала яму жыццё, такога жалю праз яе страту, якіх ніхто ў паэзіі да яго не выяўляў.
У фізічных высілках чалавек здольны не на шмат большае, чым мураш. Калі нават нешта закіне ў неба. А ў высілках духоўных ён можа наблізіцца да Бога.
«Паэт будуе сам сябе, як храм…» — сказана Барадуліным не ў маладосці — на схіле веку. Калі ўжо з’явілася адчуванне, што ён «адзін, як час».
Да зоркі лёсу
Пазычаным ценем
Прывязаны,
Я пасуся тут…
Хвароба, якая ў апошнія гады бязлітасна яго згрызала, адбірала рухі, адбірала рукі — не закранула дух, розум, талент. Бог не даў. Абараніў свайго абранца. І да апошняга радка, да апошняга свайго выдыху Рыгор Барадулін — светлы, ясны, высокі, пранізлівы. Паэт неверагоднай сілы і красы. Найпершы паэт крывіцкай мовы, чарадзей беларускага слова.
Оцените статью
1 2 3 4 5
Читайте еще
Конвейер репрессий. Стало известно об аресте журналистки Полины Питкевич. Ксендза из Лиды задержали за подписки. За участие в протестах судят 24-летнего айтишника из Tinkoff
Фотофакт. Что показывали на экранах в минском метро 23 февраля
«Хитрость властей: мы вам цену постоянно повышаем, но делаем это так, как будто это одолжение»
Філіпенка: Мільёны беларусаў маўчаць не таму, што падтрымліваюць усё, што адбываецца ў краіне
Конвейер репрессий. В Петербурге задержали беларускую пенсионерку, которую разыскивали на родине «за оскорбление Лукашенко»
Две причины, почему 23 февраля – один из самых нелепых «праздников» в беларуском календаре
Избранное
Две причины, почему 23 февраля – один из самых нелепых «праздников» в беларуском календаре
«Калі Пугач сказаў: «Давай, Сярожа, мне патрэбна падтрымка — даставай акардыён!», — я вырашыў, што гэта жарт»
«Нам всем хорошо бы не просто слезть с карусели, но и остановить саму карусель»
Социологи: «Российское влияние в Беларуси вторично, по сравнению с влиянием западной культуры»
Елена Приходько: «Арестовывать меня пришел милиционер, с которым я вела эфиры, а наши дети ходили в соседние детские садики»
«Ученику говорят «молодец» и ставят в дневник «два». Но его одноклассники об этом не знают»